Zadaniowy system czasu pracy a godziny nadliczbowe

System zadaniowego czasu pracy przewidziany w art. 140 Kodeksu pracy zakłada, że czas pracy określony jest w oparciu o rodzaj i ilość zadań powierzonych pracownikowi do realizacji.

Trzeba podkreślić, że stosowanie zadaniowego systemu czasu pracy jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją albo też miejscem wykonywania pracy. Zadaniowy system czasu pracy sprawdza się np. w przypadku zatrudnienia osób zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy lub poszczególnymi jednostkami.

Ustalenie czasu niezbędnego do wykonania powierzonych zadań następuje w porozumieniu z pracownikiem, przy czym konieczne jest w tym wypadku wzięcie pod uwagę norm czasu pracy określonych w art. 129 Kodeksu pracy, tj. 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Powszechnie przyjmuje się, że wprowadzenie zadaniowego systemu czasu pracy wyłącza obowiązek pracodawców zapłaty wynagrodzenia za świadczenie pracy w godzinach nadliczbowych. Powyższa zasada znajduje zastosowanie jednak jedynie wówczas, gdy pracodawca w sposób prawidłowy określił wymiar zadań powierzonych pracownikowi. W takim wypadku pracownik uprawniony jest do samodzielnego decydowania o czasie wykonywania powierzonych mu zadań. Zatem pracownik nie będzie uprawniony do domagania się zapłaty wynagrodzenia za pracę w ramach nadgodzin w przypadku, gdy zakres zadań pozwala na ich realizację w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129 Kodeksu pracy.

Piotr Stolarczyk
Radca prawny